Grzybica - profilaktyka, leczenie, słowniczek

Leczenie grzybicy, podstawy

Spis treści

⇑Skuteczna terapia

Skuteczna terapia przeciwgrzybicza powinna uwzględniać:

Rozpoznanie mikologiczne przed rozpoczęciem leczenia
Usunięcie czynników powodujących rozwój infekcji
Odpowiedni dobór leku
Prawidłowe prowadzenie terapii
Kontrola po zakończeniu leczenia (badanie kliniczne i mikologiczne)

Ważne jest eliminowanie czynników sprzyjających rozwojowi infekcji. Mogą to przykładowo być:

Korzystanie z publicznych urządzeń kąpielowych
Noszenie niewłaściwych skarpet i obuwia
Nieodpowiednia higiena pomieszczeń

⇑Diagnoza infekcji grzybiczej to podstawa do rozpoczęcia leczenia

Podjęcie decyzji o rozpoczęciu leczenia infekcji grzybiczej musi poprzedzać prawidłowa diagnoza obejmująca wywiad, badanie kliniczne i mikologiczne. Dane wynikające z wywiadu dotyczące posiadania zwierząt domowych i aktywności zawodowej mogą ułatwić rozpoznanie infekcji odzwierzęcej. Powierzchowne infekcje grzybicze powinny być brane pod uwagę we wszystkich stanach chorobowych skóry przebiegających ze złuszczaniem.

Aby udać się do dermatologa nie potrzeba skierowania od lekarza pierwszego kontaktu.

Najważniejsze dla prawidłowej diagnostyki i właściwego leczenia jest badanie mikologiczne. Badanie to umożliwia natychmiastowe otrzymanie wyników, jednak dla potwierdzenia i precyzyjnej identyfikacji grzyba konieczna jest hodowla mikologiczna. Dodatni wynik hodowli jest najbardziej wiarygodnym potwierdzeniem infekcji grzybiczej. Nie można pominąć badania mikologicznego, ponieważ może to prowadzić do błędów terapeutycznych, w wyniku których infekcje grzybicze mogą imitować inne choroby skóry. Rozpoznanie czynnika infekcyjnego ma znaczenie decydujące o wyborze właściwej terapii, ponieważ patogeny grzybicze wykazują różną wrażliwość na stosowane leki.

⇑Znaczenie i rola infekcji grzybicznych

Powierzchowne infekcje grzybicze stanowią obecnie poważny problem epidemiologiczny, terapeutyczny i społeczny. Pomimo, iż dermatofity, grzyby drożdżopodobne i pleśnie atakujące naskórek, paznokcie i włosy nie zagrażają życiu, wywołują one przewlekłe i zakaźne dermatozy. Grzyby są także ważnym czynnikiem wielu chorób alergicznych.

Grzyby chorobotwórcze są łatwo przenoszone bezpośrednio z osoby chorej na osoby z najbliższego otoczenia, a także ze zwierząt (m.in. psy, koty, świnki morskie) na ludzi. Grzybicą można zakazić się także w sposób pośredni poprzez kontakt z zarodnikami grzybów znajdującymi się na dywanach, matach kąpielowych, meblach, ubraniach a nawet na sztućcach.

⇑Rodzaje terapii powierzchownych infekcji grzybiczych

Obecnie stosowane są trzy rodzaje terapii powierzchownych infekcji grzybiczych:

leczenie miejscowe
leczenie ogólne
leczenie skojarzone (ogólne + miejscowe)

Wybór metody leczenia zależy od miejsca i rozległości infekcji, a także od rodzaju grzyba, który jest zwykle łatwo rozpoznawany.

⇑Grzybica - leczenie ogólne

Leczenie ogólne jest najbardziej wygodne ale niesie niestety ryzyko objawów niepożądanych. Łatwiej jest przyjmować lek doustnie niż aplikować preparaty miejscowe. Właśnie dlatego często wybiera się ten rodzaj terapii. Decyzja o rozpoczęciu leczenia ogólnego grzybicy zależy m.in. od cech klinicznych grzybicy, wieku pacjenta, stanu wątroby i nerek, zaburzeń immunologicznych czy alkoholizmu. Istotne są inne obecne w czasie wystąpienia grzybicy choroby. W przypadku kobiet znaczenia ma także ciąża i karmienie piersią.

⇑Wskazania do leczenia ogólnego grzybicy

Grzybice paznokci i skóry owłosionej

Infekcje zajmujące duże powierzchnie skóry
Zaburzenia odporności immunologicznej
Słaba penetracja preparatu miejscowego do ognisk infekcji
Przetrwałe ogniska infekcyjne
Przewlekłe drożdżyce śluzówkowo-skórne

Formularz kontaktowy